Anijs is een zeer smakelijk en veelzijdig kruid, dat ook heel lekker is als microgroente! De jonge blaadjes hebben een fris en zoet anijsaroma en worden vooral rauw gegeten in salades, soepen en zoete baksels.
De zaden hebben ook een heerlijk aroma en worden geoogst nadat de plant met rijpe zaden wordt geoogst en even gedroogd. Deze worden o.a. gebruikt bij bereiding van anijsmelk, bij suikerwerken, kruidenanijs, borrels en kraamijs.
Ter info: Hoewel de naam laat uitschijnen dat ze nauw verwant zijn, zijn steranijs en anijs dat niet. Beide hebben een vergelijkbare zoethoutsmaak, hoewel deze bij steranijs sterker naar voren komt. Steranijs is ook iets bitterder dan gewoon anijszaad.
|
| Zowel de zaden als de blaadjes zijn heerlijk in een bijzondere thee. Anijs kent ook veel geneeskrachtige toepassingen.
Medicinaal wordt anijs gebruikt als spijsverteringsmiddel. In Europa, het Midden-Oosten en in Indiase culturen wordt anijszaad gekauwd na maaltijden om de vertering te vergemakkelijken en om de adem te verfrissen.
Ook wordt anijszaad ingezet als diureticum (een middel dat nieren aanzet meer water af te scheiden) in de volksmond ook een plasmiddel genoemd. Amerikaanse indianen gebruikten het tegen winderigheid (carminativum).
De uit de zaden (Anisi fructus) door destillatie gewonnen anijsolie wordt op grond van zijn slijmoplossende werking als hoestmiddel gebruikt. Het zou echter ook een bactericide werking hebben en tegen spierkrampen werken.
|
